Deze week laat dokter Fennema zijn hond, de herder Max, aan het woord. Die wordt ‘slachtoffer’ van de Roparun. Eerst ziet hij dat niet zo zitten, maar hij draait bij. 

Hardlopen
“Roparun, daar had ik nou nooit van gehoord. Ik zag op mijn wandelingetjes wel veel mensen hardlopen. Dat verbaasde mij altijd. Waar liepen ze dan heen en waarom zo snel? Als ik hardloop heeft het altijd een reden. De kat van de buren moet weggejaagd worden. Een konijn of haas in het weiland komt te dicht bij mij en dan wil ik daar achteraan, maar zomaar te gaan hardlopen met de blik op oneindig zonder ogenschijnlijk doel, nee waanzin!”

Kippenrenners
Op een dag echte kwam mijn baasje thuis en riep opgetogen: “Ik ben gevraagd voor de Roparun, door het team De Kippenrenners.” Nou,  dacht ik, dan is er nog minder tijd om mij uit te laten. Het leven is al zo moeilijk voor een enthousiaste hond zoals ik.” Maar niets bleek minder waar! Opeens was mijn baasje ook toegetreden tot de horde der zinloze lopers.  En wat erger was, ik moest altijd mee! Samen liepen we langs de Langeweg in Oud-Beijerland en wilde ik ergens snuffelen, nou mooi niet, dan trok mijn baasje gelijk aan de riem. Eerst 5 km per keer, toen een keer 10 km en laatst nog 20 km. Mijn poten doen nog zeer als ik eraan denk. Als het regende was mijn baasje onverbiddelijk, terwijl ik liever bij de warme kachel wilde blijven liggen moest ik toch mee, hij durfde zeker niet alleen.

Acties
Ook gingen we opeens ‘acties doen’.  Lag ik de hele dag onder een marktkraampje me te vervelen. Gingen we geld verdienen voor de Roparun. Ook ben ik eens meegeweest naar een teamvergadering. Daar begreep ik dat het ging om geld ophalen voor de zorg voor kankerpatiënten.

Tante Alie en Boris
Nu werd me veel duidelijk. Tante Alie was net overleden aan borstkanker. Daardoor was mijn baasje zo fanatiek bezig. Maar Boris van de overkant had ook net een spuitje gehad van de dierenarts. “Er is niets meer aan te doen, de kanker zit overal.” , had de dierenarts gezegd. En bij Kyra de labrador waren haar baarmoeder en eierstokken weggehaald, dit om kanker in de toekomst te voorkomen.

Beste pootje
Vanaf die dag liep ik met plezier met mijn baasje mee mijn plas op te houden en bij acties hielp ik mee door extra zielig naar de mensen te kijken, zodat ze toch loten gingen kopen of meededen met de ballonnen wedstrijd.  Want dacht ik “Zoals Boris aan de overkant wil ik niet eindigen.” Op een teamvergadering sprak de teamcaptain opgetogen: “ We zijn de 15.000 eurogrens gepasseerd!” Wat dat nu weer was begreep ik niet maar er ging een gejuich op in het team De Kippenrenners.

En de dieren dan?
Rare naam eigenlijk ‘kippenrenners’. Ik zag mijn baasje nooit achter een kip aanrennen en als ik het deed werd ik altijd terug geroepen en streng toegesproken. “Ik ben toch ook een beetje een kippenrenner?” dacht ik dan, “Waarom mag dat dan niet?” Ik begrijp er niets van.  Bovendien, toen ik begreep dat het ging om de zorg voor mensen kankerpatiënten, dacht ik: “ Kan er niet een heel klein beetje naar de dieren? Die krijgen toch ook kanker?”

Coolsingel
Ach, zo is er nog veel om te overdenken voor een hond met maar een klein beetje verstand. Maar dat ik op de Coolsingel in Rotterdam mijn baasje en het hele team enthousiast zal begroeten  dat staat wel vast!