Ex-zwerfhondje Zaira, helpt niet alleen baasje Margriet de Zwart met het verwerken van het overlijden van haar man. De lieve viervoeter biedt troost aan iedereen die het nodig heeft. Dat doet ze ook wekelijks voor de patiënten in een verpleeghuis en in een inloophuis die aan verschillende vormen van dementie lijden.

Lijdensweg
Tien jaar geleden veranderde het leven van Margriet en haar man ingrijpend. Op 59-jarige leeftijd werd dementie bij hem vastgesteld. De vorm van zijn ziekte leed tot veel angstige gedachten en waanideeën. Bovendien legt Margriet uit dat deze vorm een boekenkast is waar niet langzaam alle boeken uit verdwijnen zoals bij Alzheimer het geval is, maar er verdwijnen boeken, die vervolgens weer terug geplaatst worden.  Er vallen wel steeds meer gaten, maar tot op het eind blijven ook heldere momenten. Toen Margriet zelf ook nog een herseninfarct kreeg kon ze niet langer voor haar man blijven zorgen. De droom om samen van hun oude dag te genieten was heel ver weg.

Verzorgingshuizen
Haar man ging eerst naar de dagopvang in het Odensehuis in Amsterdam, een plek waar vooral naar de mens en nauwelijks naar de ziekte gekeken wordt en waar iedereen welkom is om binnen te lopen. Toen dat niet meer ging werd hij opgevangen in een verpleeghuis waar Margriet hem dagelijks ging opzoeken.

Eenzaam
Margriet wist dat de ziekte van haar man hem na 10 jaar fataal zou worden. Als grote dierenliefhebber ging ze op zoek naar een hondje die haar zou kunnen helpen om de eenzaamheid te verdrijven als het zover was. Haar zoektocht werd wel bemoeilijkt omdat ze na het herseninfarct en een operatiefout moeilijk loopt en een stok moet gebruiken. Bovendien wilde ze graag een weer asielhond.

Dierenhulp zonder Grenzen
Ze kwam terecht bij Dierenhulp zonder Grenzen.  Ze zag de foto’s van een klein blond hondje, Griekse Bianca,  en was meteen verkocht. Een ex-zwervertje van ongeveer 1,5 jaar oud. Na het eerste contact met de stichting volgde een huisbezoek en werd haar aanvraag goedgekeurd. Wat Margriet ook geruststelt is, dat als haar wat mocht overkomen Dierenhulp zonder Grenzen de dieren die ze geplaatst hebben weer opvangen.

Zaira
Een paar dagen later kreeg Margriet een telefoontje dat Bianca op 29 september 2014  op Schiphol zou landen. Bianca werd Zaira, wat staat voor ZAkynthos waar ze vandaan komt, I van ik, R is de voorletter van  haar man en de A van Amsterdam. Zo kreeg de blonde viervoeter een naam van betekenis. Zaira was alles en meer dan Margriet had gehoopt. Ze voelde zich gelijk thuis, was niet onder de indruk van de 6 katten in huis, blafte niet en was ontzettend lief.

Knuffel en afscheid
Een dag later ging Zaira mee naar het verpleeghuis om haar man te bezoeken en dat deed ze vervolgens elke dag. Hij heeft haar nog kunnen aaien en ook dat liet Zaira heel goed toe. Een maand later, op 29 oktober 2014,  kwam Margriets man te overlijden. Hoe erg ze haar man ook mist, Margriet heeft er vrede mee. Het leven was lijden geworden. Hij kon zich niet meer verwoorden, was broodmager en angstig. Zaira was overal bij, ze ging zelfs mee naar de crematie.

Therapiehond
Zaira is een ontzettend lief hondje, voor mens en dier.  Ze slaapt samen met de katten van Margriet en gaat overal mee naar toe. Afgelopen dinsdag ging ze zelfs nog mee naar een concert. Margriet kan het zorgen ook niet laten. Ze gaat nog steeds naar het Odensehuis en naar het verpleegtehuis waar haar man verzorgd werd. En natuurlijk gaat Zaira dan ook mee. Ze wordt door iedereen geknuffeld, is altijd lief en rustig. “Zaira is een Griekse godinnetje, een geschenk.” zegt Margriet.