Jetske (41) en Madelief (bijna 11) sieren de komende tijd de cover van de Facebookpagina van Petsie.nl. De hond betekent alles voor Jetske. “Madelief is de reden dat ik opsta.”

Een ingrijpende gebeurtenis veranderde het leven van de Goudse vijf jaar geleden voorgoed. Al twee jaar voelde Jetske zich iedere winter niet zo lekker. De dokter dacht aan stress, maar de boosdoeners bleken haar gaskachels te zijn die koolmonoxide lekten. Ze ontsnapte maar ternauwernood aan de dood, met dank aan Madelief.

Gered
Aan het begin van de avond lag ze op de bank, de kachel lekker aan. Ze was moe, zo moe en toen was ze weg. Twee uur lang. “Ik werd wakker doordat Madelief met haar poten op m’n gezicht krabbelde. Ze heeft me geprobeerd wakker te maken toen ik bewusteloos was door de koolmonoxide. Misschien had ze trek, misschien vond ze het te lang duren, maar feit is dat ze me heeft gered. Ik ben door haar wakker geworden en gaan kijken wat dat helse gepiep was.”

Geluk
“Ik lag in de kamer waar ook de kachel stond die koolmonoxide lekte. Maar de melder hing in het trapgat.” Ze heeft ontzettend veel geluk gehad, weet ze. “Als het iets kouder was geweest en de kachel daardoor niet was afgeslagen dan was het koolmonoxideniveau niet gedaald in m’n bloed en dan had ik die poot van Madelief niet meer gevoeld.”

Liefste hondje
Madelief kwam ruim tien jaar geleden in het leven van Jetske. “Ik heb haar uit het asiel gehaald en nooit een seconde spijt gehad. Ze is een jager, pakt nog steeds muizen en vreet ze nog op ook, haha. Maar ze is vooral het liefste hondje dat er is.” En was voor Jetske ook nog eens haar redding.

Sociaal netwerk 
Na haar heftige ervaring kreeg Jetske een post traumatische stress stoornis, raakte ze haar baan kwijt en had ze veel nachtmerries. “Ik had het gevoel dat ik het eigenlijk niet had moeten overleven. Als ik Madelief niet had gehad, was ik denk ik in een diepe depressie geraakt.
Door de hond ging ik naar buiten, ontmoette ik mensen en maakte een praatje met ze. Doordat ik Madelief heb, bouw je dus ook een sociaal netwerk op. Dat had ik erg nodig.”

Fietsen in de polder
Nu vijf jaar later is Jetske afgekeurd en zit ze thuis, maar blijft positief. Drie keer per dag gaan madelief en zij lekker wandelen. “En ze gaat mee op de fiets. Als ik de fiets pak dan staat ze al klaar. Ze spring dan in m’n armen waarna ik haar in de mand voorop de fiets zet. Even draaien en dan zit ze hoor, met haar neus in de wind. Heerlijk vind ze dat. En dan gaan we fietsen, hier in de polder.”

Op de foto
Een andere hobby die ze samen beoefenen is het fotograferen. Jetske als fotograaf, Madelief als model. “Als ik m’n camera aanzet, ook al ben ik boven, dan hoor ik haar de trap al oprennen. Ik moet niet proberen om iets anders te fotograferen, dan komt ze er tussen staan. Ze vindt het leuk en blijft ontzettend stil staan.”

Pleeggezin voor honden
Daarnaast helpen Jetske en Madelief ook andere honden. Sinds de zomer zijn de twee een pleeggezin voor straathonden. En dat gaat goed, want hoewel Madelief en Jetske altijd met z’n tweeën zijn geweest, snapt Madelief wel wanneer een andere hond zielig is.

Geduldige lerares
“Ze laat de hond zien dat ik als mens te vertrouwen ben en dat andere honden ook te vertrouwen zijn en ze is geduldig. Normaal gesproken ligt ze tegen mij aan op de bank, maar voor de pleeghond schoof ze een stukje op en maakte ze plaats zodat het hondje tussen haar en mij in op de bank kon liggen. Ze is geweldig.”